Sakrament Chrztu Świętego
Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego
Mt 28, 19-20
Chrzest jako pierwszy sakrament nowego Przymierza jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego,
bramą wprowadzającą do życia w Duchu i otwierającą dostęp do następnych sakramentów. Chrzest
udzielany przez zanurzenie lub polanie wodą dzięki działaniu Ducha Świętego jest obmyciem, które
oczyszcza, uświęca i usprawiedliwia, oznacza i urzeczywistnia śmierć dla grzechu i wejście w życie
Trójcy Świętej przez upodobnienie do misterium paschalnego Chrystusa.
W naturalnej symbolice woda uwalnia od brudu i jest konieczna do tego, by żyć. Znak obmycia wodą
oznacza pogrzebanie osoby ochrzczonej w śmierci Chrystusa, z której powstaje ona przez
zmartwychwstanie z Nim jako nowe stworzenie do życia według Ducha Świętego.
Konieczności przyjmowania chrztu domaga się Pan Jezus, który powiedział: „Kto wierzy i przyjmie
chrzest, będzie zbawiony; a kto nie wierzy, będzie potępiony” (Mk 16, 16). Powiedział też: „Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha Świętego, nie może wejść do Królestwa Bożego” (J 3, 5).
Chrzest przyjmuje się jeden raz w życiu, ponieważ wyciska on na duszy niezatarte, duchowe znamię,
‚charakter’, który uzdalnia ochrzczonego do uczestnictwa w kulcie chrześcijańskim.
Osoby, które mogą ochrzcić dziecko
Zwyczajnym szafarzem chrztu jest biskup i prezbiter (kapłan) oraz diakon. W razie konieczności (np.
niebezpieczeństwo śmierci) może ochrzcić każda osoba, nawet nieochrzczona, mająca wymaganą
intencję. Wymagana intencja polega na tym, aby chcieć czynić to, co czyni Kościół, gdy chrzci i
zastosować trynitarną formułę chrzcielną (N., ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha
Świętego).
Chrzest zgłaszają osobiście rodzice dziecka w kancelarii parafialnej co najmniej dwa tygodnie wcześniej (przynajmniej jedno z rodziców musi wyrazić zgodę na chrzest).
Dokumenty potrzebne do spisania aktu chrztu
* Skrócony akt urodzenia dziecka z USC,
* Świadectwo ślubu kościelnego rodziców (jeżeli ślub odbył się poza parafią),
* Dane o rodzicach chrzestnych
* imiona, nazwiska,
* data i miejsce urodzenia,
* adres zamieszkania,
* wyznanie,
* rodzice chrzestni dziecka mieszkający na terenie innych parafii potrzebują zaświadczenie,
że są praktykującymi katolikami i mogą pełnić godność rodziców chrzestnych. Zaświadczenia te
otrzymuje się w kancelarii parafialnej parafii odpowiadającej aktualnemu miejscu zamieszkania
(miejsce zameldowania nie ma znaczenie formalnego – liczy się faktyczny pobyt),
* Jeżeli dziecko jest zamieszkałe w innej parafii rodzice dostarczają stosowną zgodę przeniesienia
chrztu z parafii zamieszkania dziecka. Zaświadczenia te otrzymuje się w kancelarii parafialnej parafii
odpowiadającej aktualnemu miejscu zamieszkania (miejsce zameldowania nie ma znaczenie
formalnego – liczy się faktyczny pobyt).
Rodzice chrzestni
Prawo Kościoła wymaga, aby przyjmujący chrzest, jeśli to możliwe, posiadał chrzestnego (kan. 872
KPK). Dla każdego dziecka należy wybrać przynajmniej jednego chrzestnego, chrzestną lub dwoje
chrzestnych (por. kan. 873 KPK).
Według Kodeksu Prawa Kanonicznego do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten,
kto:
* Ukończył 16 lat – chyba że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest
zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku,
* Jest praktykującym katolikiem – bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej
Eucharystii, uczestniczy regularnie we Mszy świętej niedzielnej i świątecznej oraz prowadzi życie
zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić,
* Jeżeli żyje w związku to musi to być związek małżeński kościelny – sakramentalny,
* Jeżeli jest uczniem to powinien aktualnie uczęszczać na katechizację,
* Jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej,
* Nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.
Chrzestnymi nie mogą być osoby:
* żyjące w związkach niesakramentalnych (bez ślubu kościelnego),
* młodzież nie uczestnicząca w katechezie,
* osoba, która nie przyjęła sakramentu bierzmowania,
* obojętni religijnie,
* prowadzący gorszący tryb życia.
Rodzice chrzestni maja obowiązek uczestnictwa w nauce przed chrzcielnej. Prosimy rodziców
chrzestnych będących spoza naszej parafii o przyniesienie od własnego Księdza Proboszcza
zaświadczenia potwierdzającego możliwość pełnienia godności chrzestnego(ej).
Z okazji Chrztu dziecka chrzestni powinni przystąpić do Spowiedzi i Komunii świętej. W przyszłości
rodzice chrzestni powinni być także świadkami Bierzmowania swego chrześniaka i uczestniczyć w
ważniejszych wydarzeniach jego życia (I Komunia święta, ślub).
Dodatkowo rodzice chrzestni mają towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu dziecka, pomagać, aby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki.
Kiedy o ochrzczenie dziecka proszą rodzice, którzy są ludźmi niewierzącymi lub niepraktykującymi,
wtedy chrzestni muszą spełniać wymagania większe niż w sytuacji, gdy mamy do czynienia z rodzicami głęboko wierzącymi. Rola chrzestnych ma polegać wtedy na przejęciu całości lub w znacznej części obowiązku wychowania w wierze dziecka ochrzczonego. Stąd właśnie owe dodatkowe wymagania.
Chrzestni w tym wypadku są bowiem nie tylko pomocnikami, ale osobami wypełniającymi podstawowe zadanie.
Rodzice wraz z dzieckiem i chrzestnymi przychodzą do zakrystii 10 min przed chrztem, aby uzupełnić dane, jeśli brakuje informacji. Chrzestni przedstawiają księdzu zaświadczenia o dopuszczeniu do godności bycia rodzicem chrzestnym z parafii zamieszkania. Następnie rodzice i chrzestni udają się pod chór i czekają na rozpoczęcie liturgii.
Znaczenie i łaska sakramentu chrztu ukazują się jasno w obrzędach jego celebracji. Uczestnicząc w nich z uwagą, śledząc czynności i słowa tej celebracji, wierni są wprowadzani w całe bogactwo tego, co ten sakrament oznacza i co urzeczywistnia w każdym ochrzczonym. Obrzęd chrztu dzieci składa się z trzech zasadniczych części, w których bez trudu można dostrzec strukturę dialogu Boga z człowiekiem.
Bóg działając poprzez Kościół, wyzwala nowo narodzonego człowieka spod mocy zła, i obdarzając go nowym życiem zmartwychwstałego Chrystusa, wprowadza do społeczności swego ludu: nowo narodzony wychodzi na spotkanie Boga w społeczności Kościoła i nawiązuje z Bogiem łączność, która ma się wzmocnić i rozwinąć w wypróbowaną przyjaźń w dalszym świadomym i dojrzałym życiu chrześcijańskim.
Obrzęd przyjęcia dziecka
Rozpoczyna się Liturgia Mszy św. Kapłan udaje się pod chór i rozpoczyna Mszę św. czyni znak Krzyża św., następuje wprowadzenie do Liturgii oraz dialog z rodzicami
- Celebrans zwraca się z pytaniem do rodziców o wybrane imię dziecka K: JAKIE IMIĘ WYBRALIŚCIE DLA SWOJEGO DZIECKA? – rodzice w kolejności podają imiona dzieci (jeśli są dwa imiona podajemy dwa!)
Podczas chrztu chrześcijanin otrzymuje swoje imię w Kościele. Może to być imię świętego, to znaczy ucznia Chrystusa, którego życie było przykładną wiernością swemu Panu. Święty patron jest wzorem miłości i zapewnia wstawiennictwo u Boga. Rodzice, chrzestni i proboszcz powinni troszczyć się, by nie nadawać imienia obcego duchowi chrześcijańskiemu. Otrzymane imię pozostaje na zawsze. W Królestwie niebieskim zajaśnieje w pełnym blasku tajemniczy i niepowtarzalny charakter każdej osoby naznaczonej Bożym imieniem.
Następne pytanie dotyczy woli Rodziców ochrzczenia dziecka K: O CO PROSICIE KOŚCIÓŁ BOŻY DLA SWOJEGO DZIECKA? Rodzice – O CHRZEST; oraz podjęcie obowiązku wychowania dziecka w wierze. K: …przyjmujecie na siebie obowiązek wychowania go w wierze … CZY JESTEŚCIE ŚWIADOMI TEGO OBOWIĄZKU? Rodzice: TAK;
Chrzestni wyrażają wolę pomagania rodzicom w trudzie wychowania K: A WY RODZICE CHRZESTNI CZY JESTEŚCIE GOTOWI POMAGAĆ RODZICOM TEGO DZIECKA W WYPEŁNIANIU ICH OBOWIĄZKU? Chrzestni: JESTEŚMY GOTOWI
- Celebrans wypowiada słowa przyjęcia dziecka do wspólnoty chrześcijańskiej oraz w imieniu tej wspólnoty czyni znak krzyża. Kapłan w milczeniu czyni znak krzyża na czole dziecka a po nim czynią to kolejno rodzice i chrzestni.
Następnie wszyscy udają się do ławek z przodu i trwa Msza św.
Liturgia słowa
Po czytaniach i homilii ( w niedzielę ) rozpoczyna się obrzęd Chrztu od modlitwy wiernych i wezwaniu świętych, dlatego po zakończonym kazaniu (a jeśli go nie to po Ewangelii) rodzice wraz z dzieckiem i chrzestnymi wychodzą z ławek i udają się do stopni ołtarza. Z przodu rodzice z dzieckiem a za nimi chrzestni. (chrzestni trzymają w dłoni świece i białą szatę)
Następuje Modlitwa z egzorcyzmem. Jest ona pokornym błaganiem Boga, aby uwolnił dzieci od grzechu pierworodnego i dał im udział w decydującym zwycięstwem zmartwychwstałego Chrystusa nad szatanem.
Po modlitwie z egzorcyzmem kapłan kładzie w milczeniu rękę na dziecku. Gest ten oznacza przyjęcie dziecka pod opiekę i wpływ Kościoła, w którym moc Zbawiciela będzie go chronić i umacniać .
Obrzęd chrztu
Woda chrzcielna zostaje poświęcona przez modlitwę epikletyczną (albo podczas obrzędów chrztu, albo w czasie Wigilii Paschalnej). Kościół prosi Boga, by przez swojego Syna i mocą Ducha Świętego zstąpił na tę wodę, aby ci, którzy zostaną w niej ochrzczeni, "narodzili się z wody i z Ducha" (J 3,5).
Celebrans zwraca się do rodziców i chrzestnych i przypomina im obowiązek wychowania dzieci w wierze Kościoła. Stąd tak ważne jest życie wiary samych rodziców i chrzestnych.
Następuje wyrzeczenie się ZŁA, GRZECHU i SZATANA a następnie celebrans przyjmuje potrójne wyznanie WIARY (dialog pytanie czy wierzysz czy wyrzekasz się ? )
Następuje wówczas istotny obrzęd sakramentu. Już od starożytności może on być także udzielany przez trzykrotne polanie wodą głowy kandydata. Rozpoczyna się on od pytania: Czy chcecie aby Jan przyjął chrzest ? Rodzice i chrzestni odpowiadają: Chcemy ! następnie udają się do chrzcielnicy.
Dla sprawności liturgii główkę dziecka trzymamy na lewym ramieniu. Należy w tym momencie zdjąć czapeczkę dziecku. W Kościele łacińskim trzykrotnemu polaniu wodą towarzyszą słowa szafarza: "(imię bądź imiona dziecka)., ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego".
Po tym ma miejsce Namaszczenie krzyżmem świętym, wonnym olejem poświęconym przez biskupa, oznacza dar Ducha Świętego. Stał się on chrześcijaninem, to znaczy "namaszczonym" Duchem Świętym, wszczepionym w Chrystusa, który jest namaszczony jako kapłan, prorok i król.
Kapłan: Stałeś się nowym stworzeniem i przyoblokłeś się w Chrystusa, dlatego otrzymujesz białą szatę. Matka Chrzestna podaje księdzu Białą szatę i on nakłada ją na dziecko nakłada na dziecko - Biała szata ukazuje, że ochrzczony "przyoblekł się w Chrystusa" (Ga 3,27) i zmartwychwstał z Chrystusem.
Kapłan: Przyjmijcie światło Chrystusa. W tym momencie ojciec chrzestny podaje księdzu świece on zapala święcę od Paschału i podaje chrzestnemu! Święcę gasimy po modlitwie Ojcze Nasz! Świeca zapalona od paschału oznacza, że Chrystus oświecił nowoochrzczonego i że ochrzczeni są w Chrystusie "światłem świata" (Mt 5,14), Światło świecy to także symbol wiary która ma płonąć w życiu dzięki rodzicom.
Po zakończonym obrzędzie Chrztu św. rodzice wraz z dzieckiem i chrzestnymi udają się do ławek i uczestniczą w dalszej części Mszy św.
Po zakończonej Mszy św. Rodzice przychodzą do zakrystii po dokument przyjęcia chrztu .
Jeżeli dziecko w czasie Mszy dłuższy czas płacze można z nim udać się do zakrystii i tam uczestniczyć w dalszej części Mszy św.
Nasza parafia nie wymaga zaświadczeń z odbytej spowiedzi rodziców ani chrzestnych . Uważamy , że to naturalne przyjąć Komunię św. w intencji dziecka (jeśli się nie ma przeszkód do jej przyjęcia)
